عرفه روز شناخت خود و خدای خود وبه قربان گاه بردن هر آن چه مانع رسیدن به حق است
پیامبر اکرم(ص) میفرماید:
«خداوند در هیچ روزی به اندازه روز عرفه، بندگان خود را از آتش جهنم آزاد نمیکند».1
عرفه روز شناخت خود و خدای خود وبه قربان گاه بردن هر آن چه مانع رسیدن به حق است عرفه روز پر کشیدن است،تا کوی یار.
روز گرداندن آیینه دل هاست، به سوی خداوند. روزی است که آفتاب رحمت او ایستاده تا ما را از هر چه آلودگی است، پاک کند.
روزی که لب ها به ذکر او معطرند و جان ها، در هوای او، پروانه های سوخته ای که لحظه به لحظه شعله ورتر می شوند.
گوش کن! صدای تسبیح کائنات می آید و فرشتگان آن قدر پایین آمده اند که زمین را آسمانی کرده اند.
عرفه روز قدر است، برای کسانی که در شب قدر آمرزیده نشدند.
امام سجاد(ع) در روزعرفه صدای نیازمندی را شنید که گدایی میکرد. به او فرمود:
«وای بر تو! آیا در مثل چنین روزی از غیر خدا درخواستمیکنى،درحالیکه در این روز برای بچههایی که در شکم مادران هستند،
امید سعادت و خوشبختی میرود».2
پی نوشت ها:
1- جبل الرحمة، جدای از کوههای اطراف خود، در سرزمین عرفات قرار دارد. رسول اکرم(ص) برتخته سنگی از این کوه ایستاد و خطبه معروف عرفات را ایراد کرد. همچنین، سالار شهیدان امام حسین(ع) دعای بلند روز عرفه را در دامنه این کوه خواند.
2- جعفریات، ج 114، ص 415.